Osmaci zaboravljena opština, a bilo je obećanja da se radi

Opštine na istoku Republike Srpske njen su najmanje razvijen dio. Osmaci sa budžetom od oko tri miliona maraka i stanovništvom koje jedva čeka da ode jedna su od tih opština. Poljoprivreda koja je nekada bila  osnovni izvor prihoda za većinu porodica, danas se, zbog nemogućnosti plasmana proizvoda, gasi. A radnih mjesta, osim onih koja su već popunjena u zgradi Opštine, ni na vidiku.

Opština Osmaci u 2025. godinu ušla je kao izrazito nerazvijena opština. Zbog lošeg stanja sve je više onih koji razmišljaju o odlasku. Zato se i broj stanovnika smanjuje.  Prema popisu stanovništva iz 1991. godine, ovde je živjelo nešto malo više od 7000 stanovnika. Prema poslednjim podacima Republičkog zavoda za statistiku u Osmacima živi oko 5200 stanovnika.

Nezvanično taj broj je manji, jer ovde jedva da živi 3000 ljudi, kažu mještani.

Među onima koji se bore da ostanu u Osmacima je i Kostadin Simić. On se iz Italije vratio  prije dvije ipo godine. Nakon što je osnovao porodicu počeli su ga vući  korjeni te je poželio obnoviti djedovinu. Međutim ono što ga je dočekalo, kaže, gore je nego  kada je prije skoro 30 godina, kao dijete, otišao odavde.

-Nema fudbalskig terena, nema puta, put je propao. Nemamo puta do opštine.

Nemamo dežurnog doktora. Ja imam svoju bebu malu, imam dijete od godinu i osam mjeseci, ja nju moram voziti u Zvornik kad dobije temperaturu. Doktorica radi do deset sati i to je to. Nemamo apoteke, nemamo marketa, moramo ići u Kalesiju da se podmirujemo. Od svih smo zaboravljeni, kao da ne postojimo, kaže Simić.

A bilo je obećanja da će se raditi i graditi. Mještanima je obećna saobraćajnica, fudbalski teren, fabrika za preradu uglja, radna mjesta. No od obećanja nije dalje odmaklo.

Kostadin Simić sebe i svoju porodicu ne vidi u ovom mjestu. Sve su prilike kaže da će i on ponovo put pod noge.

Na žalost, ja sam se vratio baš zbog toga, jer sam vidio sebe ovde, vidio sam svoju budućnost, ali ovde nema nikakve perspektive za život mladih. Svi odlaze.
Predsjednik Dodik je ovde bio 2006. godine i od tad je obećao dvije trake Osmacima, nikada ih nije uradio. Svi koji dolaze na vlast i SDS je bio na vlasti deset godina i oni su obećavali dvije trake. Jer mi patimo za tim, svi mještani. Jer ne možeš doći do glavnog puta kako treba. Udesi, lupanje auta, objašnjava Simić.

A prelijepa, čista priroda više nije dovoljan razlog da se ovdje ostane.

Da mnogi razmišljaju kao Simić potvrđuje i činjenica da je sve manje učenika u Osnovnoj školi Aleksa Šantić u koju je trenutno upisano  180 učenika.

Broj učenika opada u odnosu na te neke prethodne periode. Nekada u ovoj školi bilo je i po 300 i nešto učenika, u periodu 2006-2007. godine. Tako da opada. Bilo je 350 otprilike. Kada sam 2016.  došla u ovu školu, na mjesto profesora geografije tad je bilo 230 učenika 2016-2017. A sad imamo 180, kaže Milica Smiljanić, direktorica Osnovne škole Aleksa Šantić.

Kako promjeniti sliku praznih ulica, nezaposlenost, propadanje poljoprivrede te privući ljude nazad u ovaj kraj rukovodstvo Opštine Osmaci nije željelo objasniti. Posjetili smo ih u toku radnog vremena no načelnika Radana Sarića nije bilo, a ostali saradnici nisu željeli pred kameru.

Tako nismo saznali da li će se i kada raditi putna infrastruktura. Šta je sa najavljenim otvaranjem fabrika u ovom mjestu. Pitanja smo poslali i pisanim putem, ali ni tu nije bilo odgovora.

Tako, između ostalog, nismo dobili informaciju da li  i koliko Vlada RS izdvaja sredstava za ovu opštinu I da li je bilo planiranih investicija u prošloj ili u ovoj godini.

Nismo saznali da li preduzetnici ili poljoprivrednici ovog kraja imsju podršku uprave i kolika je ona i šta se radi da poljoprivreda oživi. Nismo saznali ni koliko je preduzetničkih radnji radilo u prošloj, a koliko u ovoj godini. Čini se jedva nekolicina upornih još nije stavila ključ u bravu. Kafić, kladionica i pekara. 

(BN) Foto: BN